KSIĄŻKOWE ROZCZAROWANIE 2019

W roku ubiegłym nie trafiłam na żadną książkę, którą mogłabym obarczyć tytułem „Paździerza 2019 roku”. Mimo wszystko spośród wszystkich przeczytanych wtedy pozycji mogę ująć tu tylko jedną powieść, która nie spełniła moich oczekiwań i w pewien sposób zawiodłam się na niej. Nie jest to historia stricte zła, lecz taka, wobec której liczyłam na lepsze doznania czytelnicze. Przejdźmy do niej…

SARAH J. MAAS „DWÓR CIERNI I RÓŻ”

To powieść, wobec której moje nastawienie było naprawdę wysokie, ze względu na same pozytywne recenzje, czy również opinie znajomych. Jakież było moje rozczarowanie, gdy zagłębiłam się w tę lekturę… Są tutaj momenty, gdzie absurd goni absurd. To było tak złe, że aż śmieszne. I mówię to całkowicie na poważnie. Czytając „Dwór cierni i róż” czułam, że po odłożeniu tej książki będzie mi brakować bzdur, które wywołują u mnie falę śmiechu i zażenowania (poniżej garść cytatów). Przyznam się Wam, że właśnie z tego powodu kupiłam pozostałe dwa tomy. Sarah J. Maas jednak potrafi zaciekawić czytelnika. Mnie zaciekawiła na tyle, iż pomimo tych głupot, które nam serwuje od czasu do czasu mam ochotę przeczytać resztę. Wiem, że do tego dojdzie na pewno, bo bawię się przy tym znakomicie. Mimo wszystko uważam, że jest to średnia książka, jednak jest to wyłącznie moja opinia – 4/10*.

Kilka cytatów: „Aż w końcu dostrzegłam zbliżającą się falę ciszy.”, „Zbliżył się do mnie, tak jakby chciał zostawić za sobą mrok, tę ponurą plamę losu Luciena.” (ponurą plamę losu?), „Wypełnił mnie słoneczny blask.”, „Nasze ciała się zetknęły, a jego ciepło wlało się we mnie.” (i nie jest to opis stosunków seksualnych), „Pozwoliłam świtowi wniknąć we mnie i wzrastać z każdym ruchem jego warg (…)”, „Niewidzialne pazury jeszcze raz łagodnie popieściły moje myśli, po czym zniknęły.”, „Byliśmy plątaniną kończyn i zębów.” (Niby jak? Ocierali się o siebie tymi zębami? Spróbujcie sobie to wyobrazić) oraz „Głos Amaranthy z ledwością przebijał się przez ryk krwi w moich uszach” (rozumiem, że może komuś szumieć w uszach, ale ryk krwi? Co to? Jedna krwinka krzyczy do pozostałych coś w stylu „Na wojnę z nią!” przez co wydają z siebie ryk?).

RECENZJA: TUTAJ

A Wy zawiedliście się na jakiejś lekturze przeczytanej w roku ubiegłym?