I urodziny Marionetki Literackiej – początki blogowania, odkryta miłość do książek

Dokładnie 6 kwietnia 2016 roku założyłam bloga. Po licznych próbach serwerów blogowych, zakładania kont na Bloggerze, WordPressie, Onecie i wielu, wielu innych – ostatecznie zostałam tutaj. Myślę, że był to dobry wybór, ale zacznijmy wszystko od początku… 

Z CZYM TO SIĘ JE? Początki bywają ciężkie, zdecydowanie. Zwłaszcza dla człowieka tak niecierpliwego jak ja – bo przecież, każdy by chciał mieć wszystko teraz, zaraz, już. Niestety, życie nie jest takie proste i nie odpowiada na każdą naszą zachciankę. Zakładając bloga, na samym początku myślałam jedynie o tym, że jest to wyśmienity sposób na naukę do matury z języka polskiego. Na świecie jest przecież tyle książek, do których można się odwołać i niekoniecznie muszą to być nudne lektury szkolne… CZY NADAL TAK UWAŻAM? Oczywiście! Zauważyłam, że poprawiłam jakość pisanych tekstów, a i koncentracja mi się polepszyła. Poza tym, naprawdę polubiłam książki i zostaną one ze mną na dłużej. SAME PLUSY!

POZNAŁAM NAPRAWDĘ WARTOŚCIOWYCH LUDZI. Innych blogerów, którzy wiedzą co robią i sprawia im to przyjemność. Cieszy mnie fakt, iż są ludzie pomocni. Gdy coś zrobię źle – doradzą, odpowiedzą na nurtujące mnie pytania i podpowiedzą co zrobić, by było jeszcze lepiej. 🙂

ODKRYŁAM SWOJE GUSTA CZYTELNICZE. Od dawna ciągnęło mnie do różnego typu zagadek kryminalnych. Uwielbiałam i uwielbiam do dziś ten dreszczyk emocji, to napięcie i wskazówki, które są kluczem do odnalezienia mordercy. Wiem, że kryminały, thrillery i powieści sensacyjne to książki, które mogłabym czytać non stop.

MIAŁAM OKAZJĘ UCZESTNICZYĆ W ZESZŁOROCZNYCH TARGACH KSIĄŻKI W KRAKOWIE. Wcześniej nawet nie obserwowałam wydarzeń tego typu i trochę żałuję, że nie mogę być na tegorocznych Targach Książki w Warszawie, ale w Krakowie na 100% będę, a to dlatego, że od czerwca zamieszkam w mieście artystów. 🙂

POLUBIŁAM POLSKĄ LITERATURĘ. Od zawsze miałam do niej awersję, ze względu na nudne lektury szkolne, którymi nas katowano. Do tej pory jednak nie potrafię zrozumieć co w nich jest takiego szczególnego (no… może nie mówmy o wszystkich, bo są wyjątki). Jedyna lektura, która mi się podobała, to „Zbrodnia i kara” Fiodora Dostojewskiego i być może, tylko i wyłącznie dlatego, iż jest tu ukazany motyw zbrodni oraz to, jak bardzo swoje własne przekonanie o wyższości i porównywanie się do „ludzi lepszego gatunku” może człowieka zgubić oraz wpędzić w paranoję. Teraz jednak zaczęłam gustować w kryminałach polskich autorów i myślę, że są one na bardzo dobrym poziomie.

PODJĘŁAM SWOJE PIERWSZE WSPÓŁPRACE RECENZENCKIE. Każdy, kto decyduje się na założenie bloga książkowego – nie ważne z jakiego powodu – po pewnym czasie zapragnie podjąć współprace recenzenckie. Ze mną było tak samo i cieszę się, że udało mi się takowe nawiązać. Wciąż się rozwijam i mam nadzieję, że moje recenzje będą coraz lepsze. 🙂

Ten rok był z jednej strony bardzo intensywny, z drugiej strony zaś spokojny. Przeczytałam mnóstwo ciekawych książek i odkąd prowadzę bloga, nie „zalała” mnie fala internetowego hejtu. Mam nadzieję, że następny rok minie mi w podobnej i miłej atmosferze. 🙂