Agresja, potrzeba pomocy – Simon Beckett „Wołanie grobu”

Są w życiu momenty, gdy bardzo istotne informacje umykają nam z pamięci, a w naszym umyśle tworzy się istna czarna dziura. Nie możemy sobie przypomnieć wielu zdarzeń oraz naszych reakcji pomimo naszych chęci. Jednak ten sam wariant mogą tworzyć – alkohol lub nawet choroba. Wiadomo jednak, iż nikt nie chciałby znaleźć się w takiej sytuacji.

Kolejna część. Następna przygoda, której głównym bohaterem jest antropolog sądowy, David Hunter. Ponownie towarzyszymy mu przy śledztwie i staramy się rozwikłać zagadkę, z którą mamy do czynienia. Powieść podzielona jest na dwie części oraz na dwa skrajnie różne etapy życia głównego bohatera. Dotyczą one mianowicie przeszłości osiem lat wstecz oraz teraźniejszości, z którą musi uporać się David Hunter. Wydarzenia, które miały miejsce kilka lat wcześniej mają ogromny wpływ na życie doktora, jak i na jego charakter. „Każdy ma jakąś przeszłość. Nieważne, czy dobrą, czy złą, ona czyni nas tym, kim jesteśmy.” Tak właśnie dzieje się w teraźniejszości. „Uczucia nie znikają tylko dlatego, że wszystko skończone.” Wypadek, o którym piszę, został już wspomniany w pierwszym tomie cyklu, lecz w tym właśnie momencie odsyłam Ciebie drogi czytelniku, do sięgnięcia po książki Simon’a Beckett’a, by dowiedzieć się więcej na ten temat. W powieści również nie brakuje rozmyślań autora na temat śmierci, co widzimy, czytając fragmenty takie jak: „Martwe ciało odcięte od światła, powietrza i ciepła może trwać prawie wiecznie. Schowane w kokonie chłodnej jamy niemal się nie zmienia, obojętne na mijające pory roku. Jednak tak jak wszędzie i tu obowiązuje zasada przyczyny oraz skutku. W naturze nic naprawdę nie ginie i nic też nie pozostaje całkiem ukryte. Martwe ciało może się jakoś objawić, nieważne jak głęboko leży.” Już sam opis całej historii jest prosty, mianowicie znamy nazwisko mordercy, który uciekł z więzienia, a nasze zadanie polega na rozwikłaniu skomplikowanej zagadki. Autor ponownie wprowadza czytelnika w błąd. Wiadomo, iż w powieściach Simon’a Beckett’a nic nie jest tak oczywiste jakie być powinno, a poszlaki na które nie zwracamy uwagi czytając książkę, mogą okazać się kluczem do wyjaśnienia zaistniałej sytuacji. Szczerze mówiąc, z całego cyklu powieści, których głównym bohaterem jest antropolog sądowy, David Hunter, powieść „Wołanie grobu” porównałabym do pierwszej części pdt. „Chemia śmierci”, gdyż książka jest nieprzewidywalna, historia trzyma w napięciu oraz dla osób, które uwielbiają analizować proces alchemii na wspak, jaki i uwielbiają wplecione w treść wątki miłosne będzie to obowiązkowa pozycja.

Moja ocena: 10/10*